Πάνε περίπου πέντε μήνες ποιοτικών εκδηλώσεων των Φίλων Τζαζ Μουσικής Κοζάνης σε διάφορα μαγαζιά της Κοζάνης. Η τελευταία, η οποία συνέπεσε με την κοπή της βασιλόπιτας του συλλόγου, φιλοξένησε το συγκρότημα Leoforio και με όχημα την ποιοτική μουσική τους, ταξιδέψαμε νοερά στον κόσμο της τζαζ.
Δεν είμαι μουσικός, αλλά ακούω τζαζ, μεταξύ άλλων ακουσμάτων, από την εφηβεία μου. Ας είναι καλά οι Blue Train, τοπικό συγκρότημα εκείνης της εποχής, που σήμερα έχουν ιδρύσει αυτόν το σύλλογο και ακούμε ποιοτική τζαζ, είτε από τους ίδιους, είτε από άλλα σχήματα εκτός Κοζάνης. Ένα από αυτά, το Leoforio, έκανε μια στάση στην πόλη μας και κατέβηκαν τα μέλη του, να μας μαγέψουν για αρκετή ώρα.
Η αλήθεια είναι πως ακούω ξένη τζαζ και έτσι δεν ήξερα τι να περιμένω. Ο ήχος τους είναι κάτι που δε θα ξεχάσω ποτέ. Συνειρμικά σε ταξίδεψαν σε μπουάτ της δεκαετίας του 50’-60’. Όπως στις παλιές ελληνικές ταινίες, που όλοι μας έχουμε δει. Υπάρχει μια αίσθηση ποιοτικού ρετρό και νοσταλγίας, που ηχεί ευχάριστα στα αυτιά σου. Το ηλεκτρονικό background μου θύμισε τον κορυφαίο παγκοσμίως στην ηλεκτρονική μουσική Jean Michel Jarre και επίσης εντύπωση μου προκάλεσε, πόσο μαεστρικά κλιμακωνόταν. Το αρμονικό δέσιμο της κιθάρας, του κοντραμπάσο και των ντραμς, μου προξένησαν μια γλυκιά μελαγχολία, ένα γαλήνιο μείγμα συναισθημάτων.
Το μόνο σίγουρο είναι πως θα αγοράσω το cd τους, γιατί το live μόνο δεν αρκεί. Ήδη φαντάζομαι, πώς θα είναι να έχω τον Ανδρέα Παπαγιαννακόπουλο (κιθάρα), τον Νίκο Σιδηροκαστρίτη (ντραμς) και τον Παναγιώτη Χαραλαμπόπουλο (κοντραμπάσο), παρέα νοερά στο ημίφως του σπιτιού μου, με ένα ποτήρι καλό ουίσκι και λίγο τσιμπημένη την ένταση.
Η ειρωνεία είναι πως ένα μέσο μαζικής μουσικής μεταφοράς Blue Train (τρένο), με γνώρισαν σε ένα άλλο μέσο μαζικής μουσικής μεταφοράς Leoforio (λεωφορείο). Πλέον, το μόνο σίγουρο είναι πως θα εξερευνήσω και την ελληνική τζαζ, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την ξένη.
Σας ευχαριστούμε Φίλοι Τζαζ Μουσικής Κοζάνης που δείχνετε και δίνετε έναν εναλλακτικό και συνάμα ποιοτικότατο δρόμο διασκέδασης σε ένα διαρκώς αυξανόμενο κοινό που διψά και θέλει να ακούει μουσική τύπου Leoforio.
Στέφανος Χαραλαμπίδης
