«Τιμή και ευθύνη» είναι οι δύο λέξεις με τις οποίες περιγράφει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δη.Πε.Θε.Κοζάνης, Στέλιος Χλιαράς, τη θέση του στο ιστορικό περιφερειακό θέατρο. «Νιώθω ότι κρατώ το χέρι στην αλυσίδα αυτών των ανθρώπων», δηλώνει, αναφερόμενος σε όσους μόχθησαν για την πολιτιστική αναβάθμιση της περιοχής. Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο kozan.gr, μιλά για το όραμα ενός θεάτρου «ανοιχτού, σύγχρονου και εξωστρεφούς», που θα «στηρίζει τους καλλιτέχνες του τόπου», θα «συμμετέχει ενεργά σε κάθε Δήμο της Περιφέρειας» και θα «συνδυάζει τις ιστορίες του παρελθόντος με τη σύγχρονη καλλιτεχνική πραγματικότητα».
«Δεν είναι χρέος των νέων να έρθουν στο θέατρο. Είναι δικό μας χρέος να τους αγγίξουμε», τονίζει. Αποκαλύπτει σχέδια για δράσεις στα Χριστούγεννα, μιλά για «Big Bang Party» το 2027, καλεί τους Δήμους σε διάλογο, και εξηγεί πώς «η επιτυχία μιας παράστασης είναι πολυπαραγοντικό θέμα».
«Η συνείδησή μου επιβάλλει να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό» λέει στο κλείσιμο, ξεκαθαρίζοντας πως το Δη.Πε.Θε. Κοζάνης δεν έχει απλώς σκηνή — έχει σκοπό.
Ακολουθεί η συνέντευξη
- Τι σημαίνει για εσάς το να ηγείστε ενός περιφερειακού θεάτρου με τόση ιστορία;
Τιμή και ευθύνη. Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κοζάνης δημιουργήθηκε στην πόλη μετά από αγώνες πολλών ανθρώπων, διοικητικών, θεατρόφιλων και ερασιτεχνών ηθοποιών, και χρωστάμε πολλά σε όλους αυτούς που μόχθησαν έχοντας ως όραμα την πολιτιστική αναβάθμιση του τόπου μας. Νιώθω ότι κρατώ το χέρι στην αλυσίδα αυτών τον ανθρώπων, ακόμα και αν δεν γνωρίζομαι με όλους, και νιώθω την τεράστια ευθύνη να συνεχίσω το δικό τους έργο και το δικό τους όραμα, ώστε να πάει ο τόπος μας ένα ακόμα σκαλοπάτι ψηλότερα, να ανθίσει μέσω του πολιτισμού, το μοναδικό ίσως αποκούμπι για να μη χάσουμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας.
- Ποιο είναι το όραμά σας για το Δη.Πε.Θε. Κοζάνης; Που θεωρείτε ότι υστερεί και πού πρέπει να δοθεί περισσότερη έμφαση.
Ένας από τους βασικούς μας στόχους ήταν από την πρώτη μέρα η υποστήριξη των ανθρώπων της περιοχής που βιοπορίζονται από καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Αποτελεί ίσως πανελλαδική εξαίρεση το Δη.Πε.Θε. Κοζάνης το γεγονός ότι διαχρονικά δεν έχει αγκαλιάσει το επαγγελματικό καλλιτεχνικό δυναμικό της περιοχής, το οποίο είναι πλούσιο. Φέτος, μετά από κάλεσμα του Δη.Πε.Θε., περισσότεροι από 16 ηθοποιοί και συντελεστές που ζουν ή κατάγονται από Κοζάνη απέδειξαν ότι θέλουν και μπορούν να εργάζονται στον τόπο τους, αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία.
Ένας δεύτερος στόχος είναι η συνεργασία με το ευρύτερο καλλιτεχνικό δυναμικό της περιοχής, ωδεία, θεατρικές ομάδες, σχολές χορού κ.α. Αυτό είναι κάτι που συνέβαινε πάντα, και τιμά το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κοζάνης η συνεργασία και η συνένωση δυνάμεων για το καλύτερο δυνατό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
Τρίτος στόχος είναι το άνοιγμα σε ηλιακιακές ομάδες που δεν ήταν κοντά στο θέατρο, αλλά και το άνοιγμα σε νέους – εναλλακτικούς χώρους, εκτός των στενών πλαισίων μιας θεατρικής αίθουσας.
Τέλος ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στον κατ ουσίαν Περιφερειακό ρόλο του θεάτρου. Δηλαδή στη σταθερή του παρουσία σε κάθε Δήμο της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, χειμώνα και καλοκαίρι. Για να συμβεί αυτό χρειάζεται κοινές προγραμματικές συμβάσεις με τους Δήμους, κάτι που δεν συνέβη δυστυχώς ποτέ, και κοινό όραμα με την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και την Περιφερειακή Ένωση Δήμων Δυτικής Μακεδονίας. Εμείς καλούμε όλες τις Δημοτικές αρχές της Δυτικής Μακεδονίας σε διάλογο και συνεργασία.
- Πώς επιλέγονται – και θα επιλέγονται – από εσάς τα έργα που ανεβαίνουν κάθε καλοκαιρινή και χειμερινή σεζόν;
Το σημαντικότερο είναι η επιλογή των κατάλληλων συνεργατών ώστε να διασφαλιστεί ένα αποτέλεσμα υψηλής καλλιτεχνικής αξίας, που παράλληλα να απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό.
Από εκεί και πέρα το ρεπερτόριο οφείλει να καλύψει μια μεγάλη γκάμα που συνδέεται αφενός με την επιλογή συγγραφέων, καλύπτοντας την ανάγκη τόσο για σπουδαία κλασικά κείμενα, όσο και για σύγχρονα κείμενα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, αφετέρου με τα θέματα που απασχολούν την πόλη μας και πρέπει να αναδειχθούν, όπως ιστορικά, κοινωνικά κλπ.
Και τέλος σημαντικό ρόλο παίζουν και οι προτάσεις που δεχόμαστε από την καλλιτεχνική κοινότητα, ώστε να συνδιαμορφώνουμε ένα πρόγραμμα που θα αφουγκράζεται και τις δικές της ανάγκες και ιδέες.
- Από τη μέχρι τώρα εμπειρία σας, το θεατρόφιλο κοινό της Κοζάνης έχει διαφορετική “θεατρική ματιά” κι απαιτήσεις π.χ. από το κοινό της Αθήνας κι αν ναι, αυτό αποτελεί κριτήριο για εσάς στο τι παραγωγές θα επιλέξετε;
Όσο αιρετικό κι αν ακουστεί, θα πω “όχι”.
Όταν έφυγα την Αθήνα το 2011, σε μια προσπάθεια πολιτιστικής αποκέντρωσης, και ξεκίνησα να δουλεύω στην πόλη κάνοντας κάποια πράγματα με μια διαφορετική ματιά, συνήθως άκουγα “ε, αυτό δεν είναι για την Κοζάνη”. Μια διαρκής υποτίμηση και υπονόμευση
δηλαδή του αισθητικού κριτηρίου του κοινού, προερχόμενη πολλές φορές από εμάς τους ίδιους!
Κι όμως, η εμπειρία μου έχει δείξει ότι το κοινό ταυτίζεται με την εποχή μας, ότι αγκαλιάζει οτιδήποτε σέβεται το ίδιο το κοινό, οτιδήποτε είναι ουσιαστικό, καίριο και έχει να πει κάτι.
Άλλωστε πλέον το κοινό ταξιδεύει και βλέπει θέατρο και στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, οπότε είναι σε επαφή με το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι. Για αυτό οι απαιτήσεις του κοινού είναι αυξημένες και τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα οφείλουν να παρουσιάζουν παραγωγές που δεν υποτιμούν τους θεατές και που θα είναι αντάξιες παραγωγών που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν από μεγάλα Κρατικά Θέατρα (τηρουμένων των αναλογιών της υποχρηματοδότησης των Δη.Πε.Θε. πάντα).
- Όσο καλό κι αν είναι ένα έργο πολλές φορές χρειάζεται ισχυρούς «κράχτες», εννοώντας ηθοποιούς, γνωστούς, πρώτης γραμμής κι αναγνωσιμότητας. Θα δούμε στα χρόνια που θα είστε καλλιτεχνικός διευθυντής «δυνατά» ονόματα ηθοποιών σε παραστάσεις παραγωγές του Δη.Πε.Θε. Κοζάνης.
Δεν το αποκλείω, αλλά δεν το θεωρώ και προϋπόθεση μιας επιτυχίας. Για τη φετινή καλοκαιρινή παραγωγή κάναμε κάποιες συζητήσεις με επώνυμους ηθοποιούς, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις οι οικονομικές απαιτήσεις είναι πολύ μεγάλες, οπότε προτίμησα, για φέτος τουλάχιστον, να μην κάνουμε μεγάλα ανοίγματα με κίνδυνο να δημιουργηθούν τρύπες στα οικονομικά του θεάτρου.
Η εμπειρία μου μου έχει δείξει ότι η επιτυχία μιας παράστασης είναι πολυπαραγοντικό θέμα. Το βασικότερο είναι να υπάρχει ένα άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, που προϋποθέτει κατά σειρά ένα καλό θεατρικό κείμενο, έναν ευφάνταστο σκηνοθέτη και μια δυνατή ομάδα συντελεστών και ηθοποιών. Από εκεί και πέρα πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η επικοινωνία της παράστασης με το κοινό, το promo δηλαδή, τα social media κλπ., αλλά και μια οικονομική πολιτική που θα δίνει τη δυνατότητα σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο να δει την παράσταση.
- Υπάρχουν παραγωγές του παρελθόντος που έχουν αφήσει αποτύπωμα στην τοπική μνήμη κι ενδεχομένως θα είχαν αξία να επαναληφθούν με κάποιες παραλλαγές. Υπάρχει αυτό ως σκέψη;
Αναμφίβολα υπάρχουν. Το κοινό πιστεύω θυμάται κάποιες μεγάλες παραγωγές που έγιναν κυρίως πριν το 2010, εποχές δηλαδή προ κρίσης που υπήρχαν και άλλα οικονομικά δεδομένα στο θέατρο.
Το 2027 το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κοζάνης κλείνει 30 χρόνια λειτουργίας και φαντάζομαι να κάνουμε έναν ετήσιο κύκλο δράσεων με -προσωρινό- τίτλο “Big Bang Party”, μια μεγάλη γιορτή-έκρηξη αφιερωματικού χαρακτήρα σε όσα συνέβησαν αυτά τα 30 χρόνια στο θέατρο.
Αν με ρωτήσετε να σας πω λεπτομέρειες θα σας πω με ειλικρίνεια ότι δεν ξέρω ακόμα, καθώς όλα είναι συνάρτηση των ιδεών που θα υπάρξουν, των οικονομικών δυνατοτήτων και του ανθρώπινου δυναμικού.
Μέχρι στιγμής το θέατρο έχει ελάχιστο προσωπικό και όλα αυτά που ήδη συμβαίνουν γίνονται με υπερβάσεις από όλους μας.
Ξέρω όμως ότι υπάρχει θέληση από πλευράς μας, και αν τα οικονομικά, η στήριξη του ΔΣ, και η υγεία μας, μας το επιτρέψουν θα προσπαθήσουμε το 2027 να είναι ένα έτος γιορτής για την Κοζάνη!
- Θα υπάρξουν παραγωγές με τοπικά στοιχεία βγαλμένες από την τοπική ιστορία ή την παράδοση της περιοχής;
Ναι, ελπίζω πως θα υπάρξουν. Στόχος μας είναι να συνδιάζονται με σύγχρονες παραστατικές μορφές τέχνης, όπως το site specific, το θέατρο ντοκουμέντο, ή άλλα μεικτά είδη ικανά να γεφυρώσουν τις ιστορίες του παρελθόντος με αισθητικά κριτήρια που συμβαδίζουν με τη σύγχρονη καλλιτεχνική πραγματικότητα.
- Στις παραγωγές του Δη.Πε.Θε. Κοζάνης πρέπει να συμμετέχουν αποκλειστικά επαγγελματίες ηθοποιοί ή μπορεί να υπάρχουν κι εξαιρέσεις με ερασιτέχνες; Πώς λειτουργεί αυτή η συνθήκη. Εξηγήστε μας
Σας ευχαριστώ πολύ για αυτό το ερώτημα, καθώς μου δίνεται η δυνατότητα να αναλύσω αυτό το τόσο παρερμηνευμένο θέμα. Τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα είναι επαγγελματικές σκηνές, επιχορηγούνται (και) για να παρέχουν εργασία στους ανθρώπους του κλάδου, και βάση της καταστατικής τους λειτουργίας οφείλουν να υποστηρίζουν (και) το επαγγελματικό δυναμικό της εκάστοτε περιοχή όπου εδρεύουν. Η περιοχή μας διαθέτει τα τελευταία χρόνια πάνω από 30 απόφοιτους δραματικών σχολών, κάτι που οφείλεται σίγουρα και στην επίδραση που έχει το Δη.Πε.Θε. στον επαγγελματικό προσανατολισμό των εφήβων. Κατά συνέπεια οι παραγωγές των Δη.Πε.Θε. οφείλουν να στελεχώνονται από επαγγελματίες ηθοποιούς και συντελεστές. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου το Θέατρο έχει έναν κοινωνικό σκοπό αγγίζοντας θέματα που αφορούν ένα ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο. Επιστημονικά αυτό το είδος θεάτρου ορίζεται ως “Εφαρμοσμένο Θέατρο”, και έχει υποκατηγορίες όπως για παράδειγμα το “Θεάτρου του Καταπιεσμένου” το “Θέατρο της Κοινότητας”, κ.α., και μπορεί να συμπεριλαμβάνει (και) απλούς πολίτες ή ερασιτέχνες ηθοποιούς που συμμετέχουν σε μια παράσταση που γίνεται είτε στα πλαίσια μιας γιορτής της Κοινότητας, είτε για να αναδείξουν κοινωνικά, πολιτικά, εκπαιδευτικά και άλλα ζητήματα που αφορούν την εκάστοτε τοπική, και όχι μόνο, κοινωνία. Άλλωστε τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα οφείλουν να υποστηρίζουν, και να ενισχύουν τους ανθρώπους που ασχολούνται με το θέατρο ως χόμπι, και να αναπτύξουν τον κοινωνικό και εκπαιδευτικό ρόλο του θεάτρου.
Αυτές οι περιπτώσεις όμως δεν πρέπει να συγχέονται, ούτε να υποκαθιστούν τις βασικές σκηνές ενός Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου που είναι, συνήθως, η Κεντρική, η Παιδική και η Καλοκαιρινή Σκηνή, στις οποίες συμμετέχουν αποκλειστικά επαγγελματίες ηθοποιοί και συντελεστές.
- Ο ρόλος του Δη.Πε.Θε. Κοζάνης την περίοδο της φετινής Αποκριάς ήταν ιδιαίτερα ενισχυμένος και στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία με τη διοργάνωση του “sourdaki”. Αντιστοίχως το ΔΗΠΕΘΕ θα μπορούσε να λειτουργήσε ενισχυτικά και σε περιόδους όπως τα Χριστούγεννα δημιουργώντας κάτι ιδιαίτερο και πρωτόγνωρο σε σχέση με το παρελθόν. Υπάρχει σα σκέψη κάτι τέτοιο;
Σας ευχαριστούμε για το θετικό πρόσημο που δίνετε στο “Sourdaki”. Είναι γεγονός ότι όντως το Δη.Πε.Θε. θα μπορούσε να λειτουργήσει σε παρόμοια κατεύθυνση και για τα Χριστούγεννα, και δε σας κρύβω ότι ήδη έχουν ξεκινήσει κάποιες συζητήσεις για το φετινό πρόγραμμα των χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων. Το συγκεκριμένο θέμα είναι πολυπαραγωντικό και, καθώς το Δη.Πε.Θε. δεν είχε έως τώρα κάποια ανάμειξη στη διοργάνωση των εορταστικών εκδηλώσεων, πέρα από την εκάστοτε χριστουγεννιάτικη παράσταση και τα θεατρικά εργαστήρια στην κεντρική πλατεία, είναι κάτι που πρέπει να μελετήσουμε προσεκτικά. Ειδικότερα δε πρέπει να δούμε το θέμα του κόστους, καθώς το “Sourdaki” ήταν μια προσφορά στην τοπική κοινωνία, με ελεύθερη είσοδο σε όλες τις δράσεις, και κάτι αντίστοιχο οφείλει να είναι και οποιαδήποτε δράση μπορεί να σχεδιαστεί για τα Χριστούγεννα, αν και εφόσον έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε σε σχέση με τα οικονομικά και το ανθρώπινο δυναμικό μας.
- Πώς συνδέεται το Δη.Πε.Θε. Κοζάνης με τα σχολεία και την εκπαιδευτική κοινότητα της περιοχής; Περιγράψτε μας κυρίως για αυτούς που δε γνωρίζουν τι δράσεις υλοποιεί κι αν εσείς έχετε σκεφτεί να κάνετε κάτι περισσότερο.
Προς το παρόν η σύνδεση του Δη.Πε.Θε. με τα σχολεία και την εκπαιδευτική κοινότητα πραγματοποιείται μέσω της Παιδική Σκηνής, την οποία παρακολουθούν κάθε χρόνο όλα τα Δημοτικά και Νηπιαγωγεία της περιοχής. Φέτος κάναμε ένα κάλεσμα και στα Γυμνάσια και τα Λύκεια ώστε να παρακολουθήσουν τη “Φάρμα των Ζώων” και ήδη κάποια σχολεία έχουν ανταποκριθεί θετικά. Για μένα η συνεργασία του Δη.Πε.Θε. με τα σχολεία στα πλαίσια μιας παράστασης που παρακολουθούν μια φορά το χρόνο, είναι πάρα πολύ περιορισμένη.Τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα οφείλουν να αποτελούν κρίκους κοινωνικής συνοχής, υποστηρίζοντας τον εκπαιδευτικό ρόλο των δασκάλων/καθηγητών, με πρωτοβουλίες και συνεργασίες εντός σχολικού πλαισίου. Βιωματικές δράσεις για τον σχολικό εκφοβισμό, τον ρατσισμό, την αγάπη στα ζώα και το περιβάλλον, την οδική ασφάλεια, και πολλά άλλα θέματα που αφορούν τα παιδιά και τους εφήβους θα μπορούσαν να υλοποιούνται από ηθοποιούς και θεατρολόγους του Δη.Πε.Θε. με διαδραστικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα εντός σχολικού περιβάλλοντος. Αυτό είναι κάτι που ιδανικά θέλουμε να προτείνουμε στα Υπουργεία Πολιτισμού και Παιδείας ώστε να υπάρξει ένα ευρύτερο πλαίσιο συνεργασίας και χρηματοδότησης τέτοιων δράσεων, όπου μέσω του (εφαρμοσμένου) θεάτρου ή/και του θεατρικού παιχνιδιού να μπορείς να μιλήσεις στα παιδιά και τους εφήβους σε μια γλώσσα που ξεφεύγει από τα όρια της διδασκαλίας και γίνεται βίωμα, σκέψη, αναστοχασμός, πράξη.
- Σε ό,τι αφορά την Κοζάνη, έρχονται οι νέοι στο θέατρο; ή επιλέγουν άλλες μορφές ψυχαγωγίας όπως π.χ. ταινίες στην τηλεόραση ή άλλες πλατφόρμες όπως Netflix κτλ.
Η κάθε μορφή ψυχαγωγίας είναι διαφορετική. Όλα αφορούν, εν δυνάμει, όλους/ες. Σε σχέση με το θέατρο εξαρτάται από το πως το ορίζουμε και τι είδους θέατρο κάνουμε για ένα πιο νεανικό κοινό. Είναι δικό μας χρέος να κάνουμε παραστάσεις που θα αφορούν (και) τους νέους, δεν είναι χρέος τους να έρθουν στο θέατρο αν αυτό που βλέπουν δεν τους αφορά και δεν τους αγγίζει. Τόσο για μένα όσο και για τον πρόεδρο του Δη.Πε.Θε. -καθώς και οι δύο ανήκουμε σε μια νεότερη γενιά- το νεανικό κοινό αποτελεί στοίχημα, και το χτίσιμο μιας σχέσης εμπιστοσύνης ζητούμενο. Αυτός είναι και ένας από τους βασικότερους λόγους που πρότεινα την λειτουργία της Πειραματικής Σκηνής με τη “Φάρμα των Ζώων”, και μάλιστα στον εναλλακτικό χώρο του Εργοστασίου Κικής: το άνοιγμα σε νέο κόσμο, σε ένα κοινό που ίσως δεν πάει συχνά θέατρο, αλλά και σε όσους/ες θέλουν να βιώσουν μια εντελώς διαφορική πρόταση για τα θεατρικά δεδομένα που ξεφεύγει από οτιδήποτε έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε και να ορίζουμε ως θέατρο. Στην ίδια λογική ανοίγματος στο νεανικό κοινό είναι και η καλοκαιρινή μας παραγωγή με έναν νέο, ταλαντούχο σκηνοθέτη, τον Γιώργο Παπαγεωργίου, και έναν θίασο που θα κλέψει τις εντυπώσεις…
- Φτάνοντας προς το τέλος της συνέντευξής μας, ποια θεωρείτε μέχρι στιγμής την πιο σημαντική στιγμή στην πορεία σας από τότε που αναλάβατε το τιμόνι του Δη.Πε.Θε. Κοζάνης, με την έννοια ότι νιώσατε ικανοποίηση και συναισθήματα που σας έκαναν περήφανο.
Μέχρι στιγμής το ταξίδι είναι πολύ έντονο. Νομίζω η κορυφαία στιγμή ήταν όταν συναποφασίσαμε σε χρόνο dt οι 150 συντελεστές του Καρυοθραύστη να κάνουμε μια έξτρα παράσταση, αφενός για να δώσουμε τη δυνατότητα να δουν την παράσταση σε όσους/ες δεν έβρισκαν εισιτήριο, αφετέρου για να προσφέρουμε όλα τα έσοδα σε παιδιά που είχαν ανάγκη. Και όταν είδα ότι σε λιγότερο από ένα 24ωρο το θέατρο γέμισε και πάλι με την αγάπη και την παρουσία του κόσμου ένιωσα χαρά και περηφάνια για το αποτέλεσμα μιας πραγματικά συλλογικής προσπάθειας από την πόλη για την πόλη.
- Ένα μήνυμα σε όσους διαβάσουν τη συνέντευξή σας. Τι έχουν να περιμένουν από εσάς και τι δεν πρέπει να περιμένουν.
Ονειρεύομαι ένα θέατρο ανοιχτό. Ένα θέατρο σύγχρονο και εξωστρεφές. Ένα θέατρο που θα στηρίζει τους καλλιτέχνες του τόπου. Που θα είναι ενεργό καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους σε δική του στέγη. Σε συνεχή αλληλεπίδραση με νέες ιδέες και συνεργασίες. Ένα θέατρο που θα συμβαδίζει με την εποχή του και θα είναι αφορμή για να επισκεφτεί κάποιος/α την Κοζάνη.
Σίγουρα δεν πρέπει να περιμένει κανείς ότι όλα θα γίνουν σωστά. Λάθη δεν κάνει οποίος δεν κάνει τίποτα και η συνείδησή μου επιβάλει να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό μου τιμώντας την επιλογή του Δ.Σ. προς το πρόσωπό μου.
Σας ευχαριστώ θερμά για τη συνέντευξη, τις καίριες ερωτήσεις και τη δυνατότητα να μοιραστώ όλα όσα προέκυψαν από αυτές.
