Τιμούμε, την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Τιμούμε τους φοιτητές, τους νέους και όλους τους απλούς πολίτες που πάλεψαν, σε πολύ δύσκολους καιρούς, για κοινά ιδεώδη, κοινές αρχές και κοινές αξίες. Για τη Δημοκρατία, την Ελευθερία, την Ισονομία, την Παιδεία και την αξιοπρεπή διαβίωση.
Τιμούμε τους αγωνιστές της Δημοκρατίας, τον πολίτη, τον ανώνυμο Έλληνα που εγκαταλείπει τον μικρόκοσμό του και το ατομικό συμφέρον για να υπηρετήσει το κοινωνικό, το συλλογικό, το εθνικό συμφέρον.
Σαράντα τέσσερα χρόνια μέτα την εξέγερση του Πολυτεχνείου τα συνθήματα των αγωνιστών παραμένουν επίκαιρα όσο ποτέ , τη στιγμή που η Κυβέρνηση τσακίζει μισθούς και μεροκάματα, πετσοκόβει συντάξεις και επιβάλλει βάρβαρους φόρους στον λαό. Τρείς λέξεις Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία ήχησαν δυνατά, ήχησαν εκκωφαντικά και συνένωσαν όλους τους πολίτες απέναντι σε ένα αυταρχικό καθεστώς, το οποίο και γκρέμισαν. Οι τρείς αυτές λέξεις και το αίμα που χύθηκε, γκρέμισε μία δικτατορία και έθεσε τις βάσεις για να χτιστεί η δημοκρατία.
Τους αγώνες για την Ελευθερία και τη δημοκρατία, η επέτειος του Πολυτεχνείου, τους διατηρεί ζωντανούς. Το Πολυτεχνείο μας καλεί και σήμερα να αντισταθούμε σε ότι, προσβάλει τη δημοκρατία και περιορίζει την ελευθερία μας.
Η σημερινή πραγματικότητα, όμως, αποδεικνύει ότι, ο δρόμος που άνοιξε το Πολυτεχνείο, έφτασε σε αδιέξοδο.
Γι’ αυτό λοιπόν σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το Πολυτεχνείο είναι επίκαιρο. Το δίδαγμα του πρέπει να το υιοθετούμε για τα καθημερινά ζητήματα που αφορούν την ποιότητα της ζωής κάθε πολίτη. Να το υιοθετούμε για τα μεγάλα και τα σπουδαία, που επηρεάζουν το παρόν και καθορίζουν το μέλλον του Τόπου μας.
Ενωμένοι, με κοινές αρχές και αξίες, μπορούμε να κρατήσουμε το Πολυτεχνείο διαρκώς ζωντανό. Εάν παραμείνει ζωντανό, καμία απειλή, κανένας εκβιασμός δεν μπορεί να μας κάμψει.
Η εικόνα της πύλης του Πολυτεχνείου, που πέφτει κάτω από τις ερπύστριες του τανκς, έχει σημαδέψει γενιές ολόκληρες, γι’ αυτό δεν σβήνει, ούτε ξεθωριάζει.
Σήμερα, δυστυχώς, κινδυνεύουμε να δούμε τις πύλες των αξιών και των ιδεών του Πολυτεχνείου να πέφτουν, όχι κάτω από το βάρος των τανκς αλλά από την απληστία των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Τις πύλες πρέπει να τις κρατήσουμε όρθιες, γιατί το οφείλουμε στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου που δεν εξαργύρωσαν τον αγώνα τους με οφίτσια και εξουσία.
Το οφείλουμε σε αυτούς που φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, που έχυσαν το αίμα τους τα πέτρινα χρόνια της δικτατορίας.
Μας καλεί όλους σε κοινούς αγώνες για την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική πρόοδο.
Όλοι μαζί ενωμένοι την Παρασκευή 17 Νοέμβρη στην Κεντρική Πλατεία της Κοζάνης 11.00 για να βρούμε το δίκιο μας.
Γραφείο Τύπου
Στις 17 Νοεμβρίου Ποιος κα είναι πρόεδρος;
Άμα είναι από το ΠΑΜΕ σε ποιά ΠΛΑΤΕΊΑ θα πάτε εσείς που βγάλατε την ανακοίνωση ;
Οι «έμπειροι» και …σοβαροί συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ, οι «γνώστες και θεματοφύλακες» των συνδικαλιστικών διαδικασιών έχουν χάσει κάθε έννοια του μέτρου! Όχι ότι ποτέ την είχαν. Αυτογελοιοποιούνται σε υπερθετικό βαθμό