Όπως και τότε: Ομήρου « Ιλιάδα», ραψωδία Ω στίχοι 730-739 ( ο θρήνος του Έκτορα) και « Τρωάδες» Ευριπίδη: Ο θρήνος της Εκάβης (τηρουμένων των αναλογιών).
Οι συντελεστές της παράστασης:
Ο συγγραφέας: άγνωστος ( σκοτεινός εγκέφαλος)
Το κείμενο:
Ανακοίνωση για την κατάσταση του 6χρονου γιου της ….εξέδωσε το γενικό νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία».
Όπως αναφέρεται σχετικά, το παιδί εισήχθη στην παιδοψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου, με εισαγγελική εντολή, προκειμένου να γίνει παιδιατρική εξέταση για μεταδοτικά νοσήματα και παιδοψυχιατρική εκτίμηση.
Το παιδί, επισημαίνει η διοίκηση του νοσοκομείου, παραμένει στην κλινική παρακολουθούμενο από εξειδικευμένους επιστήμονες με στόχο την ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωση της συνολικής αξιολόγησης της υγείας του, και την επιστροφή του σε ένα σταθερό, ασφαλές και οικείο περιβάλλον.
Όπως προστίθεται, έχει καλή επικοινωνία με το προσωπικό και τα υπόλοιπα παιδιά και δεν λαμβάνει κανενός είδους φαρμακευτική αγωγή. Στην ανακοίνωση σημειώνεται επίσης, ότι τον 6χρονο επισκέφθηκαν η γιαγιά και η θεία του, τις οποίες αναγνώρισε με χαρά.
Η ιατρική φροντίδα του παιδιού είναι η συνήθης που ακολουθείται σε όλα τα παιδιά που εισάγονται κατόπιν παρόμοιας εισαγγελικής παραγγελίας καταλήγει η διοίκηση του Παίδων.
Σκηνοθέτης: η πολιτική ζωή
Ο χώρος: Το νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία . Αθήνα 2017.
Τα πρόσωπα:
Ο πρωταγωνιστής: Ένα εξάχρονο παιδί – χωρίς λόγια.
Μια γυναίκα εισαγγελέας – Έδωσε την εντολή κράτησης του παιδιού.
Οι αστυνομικοί φρουροί του.
Γιατροί του νοσοκομείου: πάτησαν τον όρκο του Ιπποκράτη και υπάκουσαν στην εντολή της εισαγγελέως.
Ειδικοί επιστήμονες : άγνωστης ειδικότητας «εξετάζουν» το παιδί.
Ένας από το κοινό : Μια γυναίκα, στέλεχος πολιτικού φορέα και στιχουργός, πετάει την ατάκα: ( προς τη μάννα του παιδιού)… « ρε μα.., το παιδί που γέννησες δεν είναι δικό σου, ανήκει στην κοινωνία, αυτή θα αποφασίσει με τα αρμόδια όργανα ποιο είναι το ασφαλές περιβάλλον για να μεγαλώσει το παιδί…)
Οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι, βουλευτές και υπουργοί: Παρακολουθούν άλαλοι, δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα.
Το κοινό: Το πανελλήνιο
Ο κόσμος γύρισε ανάποδα.
Το έργο παίζεται πίσω από τις κλειστές κουρτίνες.
Το κοινό παρακολουθεί το κείμενο που πέφτει σε προτζέκτορα εν είδει ανακοίνωσης.
Η βουβή ησυχία της κλειστής σκηνής προκαλεί βαθειά ανησυχία στο κοινό της πλατείας, που σιγά – σιγά πάλλεται από κραυγές και ψίθυρους και συμβαίνει το απρόβλεπτο:
Η Ανδρομάχη και η Εκάβη «έρχονται να συνδράμουν» στη θέση της μάνας και της γιαγιάς του παιδιού.
Ανδρομάχη:
730 τώρα που εσύ εχάθηκες, ο στύλος της, η ασπίδα,
που τα παιδιά της έσωζες και τες σεμνές μητέρες,
που γρήγορα στα πλοία τους θενά μας ρίξουν όλες
και συ μαζί μου, τέκνον μου, θα είσαι να δουλεύεις
με κόπον σ’ έργα ουτιδανά καταδυναστεμένος
735 κάτω από κύριον σκληρόν, αν πρώτα δεν σε ρίξει
από του πύργου την κορφήν να κακοθανατίσεις
κανείς οπού του φόνευσεν ο Έκτωρ τον πατέρα,
τον αδελφόν ή το παιδί, διότι από το χέρι
εκείνου πλήθος Αχαιών εδάγκασαν το χώμα.
«…Τι τάχα θα γράψουν πάνω στον τάφο σου; Εδώ είναι θαμμένο ένα παιδί που κάποτε το σκότωσαν οι Αργίτες από φόβο; Ντροπή για την Ελλάδα… Εσείς οι Αργίτες που είστε πιότερο δυνατοί στη μάχη παρά στο νου, ποιο φόβο τάχα τούτο το παιδάκι σας έδωκε και τέτοιο φόνο του δώσατε φρικτό; Μήπως και χτίσει ξανά τη γκρεμισμένη Τροία; Μα τότε τίποτε δεν αξίζετε, αφού είχατε κουρσέψει πια την πόλη μας…»
«Πολιτική υπεράσπιση» ο χορός της Αντιγόνης ( Σοφοκλής):
(στίχοι 364-373)
« Τέχνες μαστορικές σοφίστηκε που δεν τις βάζει ο νους,
Κι όμως μια στο καλό, μια στο κακό κυλάει.
Όποιος κρατεί τον ανθρώπινο νόμο και του θεού το δίκιο, που όρκος το δένει φριχτός, πολίτης.
Αλήτης και φυγάς όποιος κλωσάει τ’ άδικο , μακάρι και μ’ αποκοτιά, ποτέ σε τράπεζα κοινή ποτέ μου βούληση κοινή μ’ εκείνον που τέτοια τολμάει.”
Συγγενείς και φίλοι του όλο το κοινό: δημιουργούν το δικό τους κείμενο υπεράσπισης του ανυπεράσπιστου παιδιού. Και η ατμόσφαιρα γέμισε φωνές: Καταγγελίες, ερωτήματα:
Ποια λογική και ποια ηθική οδήγησαν, στο σημερινό εξευτελισμό του σύγχρονου Ελληνικού κράτους;
Πήραμε τη θέση του Κρέοντα;
Ζηλέψαμε τον Ερντογάν;
Οι πρακτικές αυτές δεν συνάδουν με τις παραδόσεις μας, την Συνταγματική νομιμότητα, την Ηθική, την Ανθρώπινη Κοινωνία όλη.
Να παραδοθεί άμεσα το εξάχρονο παιδί στη γιαγιά του και τη θεία του.
Ήδη η πολύωρη κράτησή του αποτελεί ντροπή για όλους μας.
Και στίχοι τραγουδιών:
Μικρό παιδί σαν ήμουνα και πήγαινα σχολείο, μικρό παιδί….
Έχε το νου σου στο παιδί… . γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα….
Γιε μου σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου..
Ενώθηκαν όλες κι έγινε μια δυνατή βουή, προκάλεσε ταραχή κι έφτασε ως το νοσοκομείο παίδων Αγία Σοφία.
Οι αρχές και τα αρμόδια όργανα αποφάνθηκαν: Το παιδί θα πάει στο οικείο του σταθερό οικογενειακό περιβάλλον, στη γιαγιά του, για να συνεχίσει τη ζωή του.
Τέλος καλό, όλα καλά;
Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι;
Κοζάνη 10-1-2017
Γκουτζιαμάνη Γιάννα – φιλόλογος
Μπράβο κ. Γιάννα όπως πάντα καίριες παρεμβάσεις με εκπληκτικά κείμενα.Συνεχίστε την καλή δουλειά που κάνετε το έχουν ανάγκη τα παιδιά και η πόλη μας.
Περιμένουμε την καινούργια παράστασή σας. Όπως και τις συνεργασίες σας με τον παπά Μιχάλη και τον Άγιο Νικόλαο.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
Πραγματι ο προβληματισμος που αναδειξατε ειχε περασει στα ψιλα γραμματα απαρατηρητος στις καρδιες μας. Μαλον οι ευαισθησιες μας ειναι πλεον εγωκεντρικες μονο. Ειναι θλιβερη η εικονα μας σημερα ως κοινωνια… ομως το παιδι , τα παιδια γενικα οφειλουμε, πρεπει να τα σεβαστουμε. Ευχομαι κι ευχαριστω για την εντεχνη λόγια επισημανση