Όταν τελειώνουν τα επιχειρήματα και ο χρόνος πιέζει αφόρητα…
Όταν τελειώνει η ανοχή…
Όταν αποκαλύπτεται η μεγάλη απόσταση προεκλογικών υποσχέσεων και μετεκλογικών πρακτικών…
Όταν οι τσέπες των πολιτών αδειάζουν βίαια…
Όταν οι “επιτυχίες” δεν κρατούν ούτε τρεις μέρες και αντί για ένα μικρό θαύμα αποκαλύπτονται ως χαίνον τραύμα…
Όταν οι δεσμοί με την καρέκλα γίνονται καταναγκαστικός εθισμός…
Όταν η επικαιρότητα έρχεται από το ανεπίκαιρο παρελθόν…
Τότε η πολιτική της πτωχευμένης Ελλάδας, ξαναζεί στον “πλούτο” και στην “χλιδή”!
Η Σκανδαλολογία ανακαλείται από την εφεδρεία!
Δεκάδες εκατομμύρια παρελαύνουν ομού με ενόχους …στα τηλεπαράθυρα!
Δίκες “αυτοφώρου” με βαρειές καταδίκες με συνοπτικές διαδικασίες…
Το περίεργο και εθιμικό πλέον είναι και τούτο:
Η εσχάτη των ποινών αργεί να εκτελεστεί και πολλές φορές λησμονείται…
Αλλωστε η χειρότερη ποινή είναι ο θάνατος της λάσπης….
Μιας λάσπης ανθεκτικής και στο νερό και στον χρόνο!
Αυτές οι “περίεργες” κυκλικές, τραγικές κινήσεις, αρχής γενομένης από το “βρώμικο”89, ουδόλως ωφέλησαν την πατρίδα μας…
Περισσότερο έβλαψαν…
Εξασθένησαν το εσωτερικό μέτωπο, διέρρηξαν τον κοινωνικό ιστό, διέσυραν και αδυνάτισαν την χώρα διεθνώς μιας και σκοπός ήσαν τα πρόσωπα-πολιτικοί αντίπαλοι- και όχι οι αιτίες και τα “θεσμικά” παράθυρα της διαφοράς.
Οι επιλογή αυτής της πρακτικής μπορεί να έκανε κάποιους πρωθυπουργούς…
Στη χώρα ουδέν το δέον έγινε σε θεσμικό επίπεδο από τους φωνασκούντες σκανδαλοθήρες…
Αντίθετα πολλαπλασίασε τη διαφθορά και τις ” σκοτεινές” πρακτικές ανομίας…
Η φαρμακευτική δαπάνη υπερδιπλασιάστηκε σε 4 χρόνια:από 2.43 δις το 2004, εκτοξεύθηκε στα 5,1 δις το 2009, “κατακτώντας ” άλλο ένα πανευρωπαϊκό ρεκόρ.
Η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων είχε φαρμακευτική δαπάνη όσο και η Ισπανία των 40 εκατομμυρίων!
Ένα μνημόνιο -23 δις ευρώ έλλειμμα-συσσωρεύτηκε την εξαετία 2004-2009 μόνο από την σπατάλη και το “πάρτι” στην υγεία!
Από το 2010 μέχρι και το 2014,υπήρξε σταδιακή μείωσή της και κατέληξε στα 2 δις το 2014, ενώ σήμερα έπεσε στο 1,7 δις ευρώ!
Πως φτάσαμε όμως μέχρι εδώ;
Με λασπομαχίες ή με μεγαλόστομες διακηρύξεις;
Φυσικά και όχι.
Στο διάστημα αυτό, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ( 2009-2011) με πρωθυπουργό τον Γ.Α. Παπανδρέου έγιναν μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που είχαν στόχο τον εξορθολογισμό,τη μείωση και τον ουσιαστικό έλεγχο των δαπανών:
Με μια σειρά νομοθετικών παρεμβάσεων είχαμε:την εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης που έφερε εξοικονόμηση ενός ΕΝΦΙΑ ήτοι 2,1 δις στα πρώτα δύο χρόνια! Επίσης με τη συνταγογράφηση γενοσήμων φαρμάκων, το παρατηρητήριο τιμών, το διπλογραφικό σύστημα στα νοσοκομεία, τη μείωση των τιμών των φαρμάκων, τη μείωση του ποσοστού κέρδους φαρμακείων και φαρμακευτικών εταιρειών, την εισαγωγή των θεραπευτικών πρωτοκόλλων, την αναγραφή δραστικής ουσίας.είχαμε σημαντικές εξοικονομήσεις πόρων χωρίς να έχουμε επίπτωση στην παρεχόμενη ποιότητα των υπηρεσιών υγείας.
Το σημερινό κυβερνητικό δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τι έκανε μέχρι σήμερα;
Μήπως έφερε κάποια θεσμική τομή; Μήπως θωράκισε ακόμα περισσότερο το σύστημα;
Μήπως είναι πολιτική οι διαδικασίες με το δύσοσμο σκάνδαλο της Novartis;
Δεν είναι το μοναδικό στο χώρο ούτε στη χώρα…
Η κάθαρση δεν έρχεται με πρακτικές μαζικής διαπόμπευσης και στοχοποίησης πολιτικών αντιπάλων…
Πέρα από τα στοιχεία, την δικανική κρίση, σημασία έχουν το νηφάλιο πολιτικό κλίμα, η επιλεγείσα διαδικασία, ο σκοπός, τα μέσα και οι μέθοδοι…
Όταν ο λαϊκισμός, η τιμωρητική δίψα, ο κυνισμός της εξουσίας, συνυπάρχουν με αντιμεταρρυθμιστικές λογικές και έλλειψη οράματος, σχεδίου και προγραμματισμού, η δημοκρατία δοκιμάζεται και μαζί της και η πατρίδα και ο αγόμενος λαός!
Ο ΣΥΡΙΖΑ των μικρών ποσοστών και των “πέτρινων” πολιτικών του διαδρομών στην αντιπολίτευση, ήταν σταθερά απέναντι σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις…
Όχι μόνο τις καταψήφιζε αλλά στήριξε με ζέση όλες τις συντεχνίες που έχαναν τα προνόμιά τους από μεταρρυθμίσεις, σαν αυτές που προανέφερα.
Το ίδιο έπραττε και στα Εθνικά θέματα…
Παραφωνία!
Τώρα που οι ελπίδες στο θέμα των Σκοπίων έμειναν περιστρεφόμενες πινακίδες εθνικών οδών και αεροδρομίων, σκελετοί μιας αποστεωμένης διπλωματικής παρωδίας, ψάχνει να βρει σωτηρία στα αποδιωγμένα συλλαλητήρια!Με τόσα μέτωπα ανοιχτά, την οικονομική κρίση να κορυφώνεται, τους θεσμούς και την δημοκρατία να δοκιμάζονται, οδηγούν στον βούρκο την πολιτική και την κοινωνία.
Όταν σε αυτό το δυσμενές και συνεχώς μεταβαλλόμενο διεθνές πολιτικό σκηνικό συσσωρεύονται συνεχώς σύννεφα και εκστομίζονται απειλές κατά της ειρήνης και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας ή εκφέρονται παράλογες απαιτήσεις με ανυπόστατο υπόβαθρο, αντί η κυβέρνηση να σφυρηλατήσει ένα κλίμα Εθνικής Λαϊκής Ενότητας, ομοψυχίας και συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων ώστε να εξαλείψουμε τα αίτια που μας οδήγησαν στην κρίση, να προασπίσουμε με επιτυχία τα ζωτικά μας συμφέροντα και να πάμε βήμα-βήμα με πρόγραμμα, σχέδιο και στρατηγική σε ένα λαμπρό, ειρηνικό και ελπιδοφόρο μέλλον για το λαό, μας οδηγεί σε μία Κάδμεια αλληλοεξόντωση…
Θα επιζήσουν τελικά οι Σπαρτοί;
Θα πορευόμαστε με τους κυνόδοντες της εκδίκησης;
Αυτές είναι τελικά οι μοναδικές επιλογές;
Δημήτρης Ψευτογκάς
