Νεράιδα: Βλέπω, θυμάμαι, δεν ξεχνώ και συγκινούμαι
Αναμνήσεις που ζωντανεύουν μέσα από παλιές φωτογραφίες και ξεδιπλώνουν τη ζωή και την πορεία ενός μικρού χωριού.
Μοναδική η ιστορία του.
Τρίτη μετεγκατάσταση του χωριού, όσα με κόπους και θυσίες έστησαν, ήρθε το 1974 και τα έπνιξε, τα πήρε στο βυθό της η λίμνη.
Οι κάτοικοι της Νεράιδας σκόρπισαν, αφού δεν υπήρξε καμία μέριμνα από το κράτος, για την αποκατάστασή τους.
Τους είπαν “μαζέψετα και φύγετε, αλλιώς θα σας πνίξουμε”, το είπαν και το έκαναν ( συνεντεύξεις των κατοίκων τα Χριστούγεννα του 1973 στην Ακρόπολη και στον Ταχυδρόμο).
Οι λίγοι που έμειναν, σκαρφάλωσαν στο λόφο και σπάνε τα βράχια, για να χτίσουν τα σπίτια τους. Μόνοι τους στο έλεος του θεού. (θα δείτε φωτογραφίες στην έκθεση)
Ετσι γεννιέται σιγά – σιγά η Νέα Νεράιδα
Από αυτό το σημείο, σχεδόν καθημερινά βυθίζουν το βλέμμα τους, μέσα στα νερά της λίμνης και αναζητούν την Νεράιδα τους, την γη που γεννήθηκαν, κάθε γωνιά που έκλαψε, αλλά και χάρηκε.
Εχω λάβει φωτογραφίες από Αυστραλία, Αμερική, Γερμανία, Βέλγιο, όπου μετανάστευσαν πολλοί, καθώς από Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κρήτη, Πλατύ, και Μακροχώρι.
Μεγάλη η βοήθεια των εδώ συγχωριανών μου.
Μέσα από τις φωτογραφίες ξεδιπλώνεται όλη μας η ζωή πριν από τον πνιγμό, στα χωράφια, στο καφενείο, στο σχολείο, στους γάμους, στο ψάρεμα, τις πρωτομαγιές δίπλα στο ποτάμι, στο κτίσιμο των δύο γεφυρών της παλιά και της νέας, καθώς και τα πρώτα χρόνια της μετεγκατάστασης.
Η Εκθεση των φωτογραφιών φιλοξενείται σε ένα πανέμορφο χώρο του κτηρίου, που βρίσκεται δίπλα από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Νεράιδας και θα παραμένει μόνιμα ανοιχτή για τους επισκέπτες.
Ευχαριστώ τον επίτροπο της εκκλησίας κ. Γεώργιο Παπαδόπουλο , που μας επέτρεψε να χρησιμοποιήσουμε τον χώρο, την Εθελοντική Κίνηση Γυναικών Νεράιδας και τον Πρόεδρο της Κοινωφελούς κ. Φώτη Ζυγούρη, για την προμήθεια των πάνελ.
Ξενοφών Βαΐζογλου
Πρόεδρος Νεράιδας
Μερικά από τα σχόλια των επισκεπτών
Θέλετε να κάνετε και τους δημοσιογράφους. Ούτε ορθογραφία δεν ξέρετε!
Το κείμενο – άρθρο δεν είναι δικό μας, ωστόσο εντοπίσαμε το ορθογραφικό λάθος που, προφανώς, εννοείτε και το διορθώσαμε! Είμαστε βέβαιοι ότι κι ο αρθρογράφος από κεκτημένη ταχύτητα προέβη στο συγκεκριμένο λάθος.
Καλα μεσα απ ολο αυτο το κειμενο που αναδυει τοσο συναισθημα,εμεις κολλησαμε στην …ορθογραφια!κι αν ακομα ειναι ετσι τι μπορει να σημαινει αυτο;δε μπορουν και οι ανορθογραφοι να εξωτερικευσουν συναισθηματα;σιγουρα παραπανω απο καποιους ορθογραφους!ειναι αυτο που χανεις την ουσια και μενεις στα ανουσια…αυτο που δε βγαζει νοημα και φυσικα δε βγαζει και πουθενα…κριμα γιατι η κινηση για τις μνημες της αδικοχαμενης Νεραιδας ειναι εκπληκτικη και μιλαει στις καρδιες μας!!!—–εκτος βεβαια απ την καρδια του ανωνυμου…ορθογραφου!
Ζητώ συγνώμη, από τους αναγνώστες και τον διαχειριστή της σελίδας.
Ναι είχα ορθογραφικό λάθος στον τίτλο, δυστυχώς όταν το ανακάλυψα ήταν αργά, το είχα ήδη στείλει για δημοσίευση.
Ανθρωποι είμαστε λάθη κάνουμε
Ζητώ συγνώμη
Δεν χρειάζεται συγγνώμη! Συμβαίνουν αυτά!