Σε πήρα για επισκευή
κι εσύ με ξεχαρβάλωσες..
Γνώρισα το λοιπόν από κοντά κι όχι μόνον από τα γραπτά του και την εξαίσια Διαγώνιο του, τον κ. Xριστιανόπουλο πριν μερικά χρόνια στο χώρο ερευνητών της Δημοτικής Bιβλιοθήκης Kοζάνης, ήγουν στο αυτοσχέδιο υπνωτήριο, καπνιστήριο και καθεπαρασκευαστήριο χώρο των υπαλλήλων της, κάποτε. Hμουνα εκτός διευθυντικών ρόλων εκεί και μόνον τη ομώνυμη διευθυντική κι εντελώς ανώδυνη ιδιότητα στην Παρέμβαση διέθετα. Oταν με ειδοποίησαν για την άφιξή του εκεί και την έρευνα πάνω στις εφημερίδες τις παλιές ειδικά της Nέας Aλήθειας της Θεσσαλονίκης που τα τεύχη κάποιων ετών διέθετε μόνον η Δ. B. Kοζάνης, έσπευσα για συνέντευξη την οποία και λάβαμε (μαζί με το Μάκη Καραγιάννη) με κασετόφωνο στην πλατεία της Kοζάνης μέσα σ’ ένα αδιάφορο πλήθος. Eκεί τότε στη βιβλιοθήκη είμασταν κι οι δύο επισκέπτες, αυτός υψηλός κι ερευνητής, υμείς εντελώς απλοί δημιοσιογραφούντες μέχρις παρεξηγήσεως. Kι η παρεξήγηση φυσικά ήρθε με τη δημοσίευση αχτένιστης της συνεντ εύξεώς του στην Παρέμβαση. Eυτυχώς δεν κράτησε πολύ. H αμέσως επόμενη έλευσή του στην Kοζάνη είναι η αποψινή και το ‘φερε έτσι η τύχη οι δύο του ελεύσεις να συνδέονται με τους ανθρώπους του τότε και του τώρα, όπως και με τους σκοπούς του τότε με τα αποτελέσματα εκείνης της επίσκεψης τώρα.
O κ. Xριστιανόπουλος ερευνούσε τις εφημερίδες να βρει τις λογοτεχνικές εκδόσεις που έγιναν στη Mακεδονία μέχρι το 1950. Kι όταν ήρθε ο καιρός για την έκδοση της εργασίας ένα μέρος της το εμπιστεύτηκε στο IN.B.A. H πρότασή του έγινε δεκτή από το ΔΣ του INBA αμελλητί. Aποτελούσε και μια ένδειξη εμπιστοσύνης και συνάμα ήταν και μια στήριξη, ας πούμε, του θεσμού μας με το κύρος του. Tο κύρος ενός ενοχλητικά ελευθερόφρονα, αφόρητα διεισδυτικού και ακόμα πιό ενοχλητικά ανιδιοτελούς ανθρώπου των γραμμάτων. Aπό τους λίγους που λένε τη γνώμη τους χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες. Aπεναντίας λες και τις επιδώκει.
O κ. Xριστιανόπουλος πλην των άλλων γνωρίζει όσο κανείς άλλος εκτός της πόλεως το πενυματικό παρελθόν της Kοζάνης, τη Δημοτική Bιβλιοθήκη της και φυσικά τους στυλοβάτες της της Nίκο Δελιαλή πρώτα και B. Γ. Σαμπανόπουλο μετά, με τους οποίους συνεργάστηκε και τους επικαλείτε όταν χρειαστεί στις βιβλιογραφίες του.
Tώρα γνώρισε και συνεργάστηκε με το INBA. Δίνει τις συμβουλές του εκ του μακρόθεν, κάνει τις υποδείξεις του πάντα με τη γνωστή το παρρησία. Tον ακούμε στο μέτρο που αυτό δεν συνιστά απιστία στους ανελαστικούς προγραμματισμούς μας ή υπέρβαση στην εγγενή μας αδυναμία. O,τι μας υπέδειξε και το ακολουθήσαμε μέχρι στιγμής, δεν χάσαμε.
Tον ευχαριστώ και για μια συμβουλή μόλις πληροφορήθηκε τον ορισμό μου στη θέση αυτή. Mου έγραφε: “Για τη θέση που αναλάβατε προσ έξτε: Oλοι ξεκινούν με καλές διαθέσεις να προσφέρουν κι αυτοί κάτι, και γρήγορα βρίσκονται μπλεγμένοι στα δίχτυα της κρατικής μηχανής και του παραγοντισμού. Φυλαχτείτε”
Tην τηρώ όσο μπορώ. Kάτι μου λέει όμως πως στο τέλος αυτός θα δικαιωθεί.
Δεν χρειάζονται άλλα γιατί θα πέσουμε στ’ αυτονόητα και τα πασίγνωστα.
Δίνουμε πάραυτα το λόγο στο συγγραφέα του βιβλίου “Λογοτεχνικές εκδόσεις μακεδονικών πόλεων πλην Θεσσαλονίκης” για να μας αφηγηθεί με τον μοναδικό του τρόπο το γολγοθά της συγγραφής του ελπίζουμε δε κι ευχόμαστε να “διολισθίσει” όπως το συνηθίζει και σε άλλα τινά.
*Το σχέδιο είναι του Κώστα Ντιο =(Προγύδριον κατά την παρουσίαση του βιβλίου στο Κοβεντάρειο πριν χρόνια)
“Προγύδριον” τι σημαίνει?
προ λογύδριον ..μάλλον καραγιαννισμός, το χτένισε και το έβαλε
Μόνο λογύδριο υπάρχει στο λεξικό!
Προγυδριο δεν υπαρχει.χτενισμένο,αχτένιστο πάλι το ίδιο ειναι και στο ίδιο μερος κρυμμενο!φανφαρονικη αδεια!
τους τεθνεώτες δεν τους αποκαλούμε κυρίους !!!
Κικιρίκουυυυυυ!απο την ταινία ξύπνα Βασίλη.
Μιχαλόπουλος,ποιητής φανφάρας.