Η Κοζάνη μας! Μια καρτ-ποστάλ με τη “βόλτα”, το “τζιαντέ” στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από το αρχείο μου. Καλοκαίρι! Δεξιά το ανθισμένο “τρίγωνο”, το διαχρονικό σημείο των συναντήσεών μας, με τα παιδιά να παίζουν και στο βάθος το κτήριο του κινηματογράφου ΤΙΤΑΝΙΑ (σήμερα σούπερ μάρκετ). Η πινακίδα δείχνει το ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ, η Κοζάνη ήταν έδρα του Α’ Σώματος στρατού! Στα αριστερά διακρίνεται μια κάθετη, υποθέτω φωτεινή, διαφημιστική επιγραφή ELCO από κάποιο κατάστημα που δεν γνωρίζω, στη γωνία μόλις ξεχωρίζει το βιβλιοπωλείο Γκαβανά και αμέσως μετά με ανοιχτή την τέντα, το εστιατόριο “ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ” του Γιώργου Πατσώνα, με τα τραπεζοκαθίσματα στο πεζοδρόμιο, έτοιμα να απλωθούν το βράδυ στη Χαρισίου Μούκα. Στον επάνω όροφο το καφενείο “ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ” του Βαρβέρη. Πιο πέρα ξεχωρίζει η είσοδος του ξενοδοχείου “ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ” των Αφών Ταρτάρα, ο κόκκινος σταυρός του φαρμακείου ΓΚΙΜΠΑ και δίπλα τραπεζοκαθίσματα του ζαχαροπλαστείου”ΑΘΗΝΑΙΚΟΝ” του Νίκου Παπαδέλη, που λέγεται, ότι ήταν ο πρώτος που έφερε μεταλλικές καρέκλες με πλαστική πλέξη! Δεξιά στο βάθος στέκει αγέρωχος ο “Μαμάτσιος”! Μια εικόνα και χίλιες παιδικές μνήμες.
Φωτογραφίες – Πληροφορίες Χ. Γελαδάρης
40 χρόνια μετά μια από τα ίδια
52 χρόνια!!!! Απλά μαθηματικά είναι!
35 με μαλουτα τα συμπεράσματα δικά σας
Πιό όμορφη τότε!
Τι όμορφη φωτογραφία!
Αφού δεν μπορούν να κάνουν μια καλύτερη πλατεία να την επαναφέρουν όπως ήταν τότε στη φωτογραφία. Πολύ πολύ καλύτερη!
Εσύ τώρα είσαι κοζανιτης; Αυτή είναι η μικρη πλατεία απέναντι από το μάρκετ. Κατά τα άλλα τιποτα δεν έχει αλλάξει, εκτός από το υψος κάποιων κτιρίων και η εξαφάνιση του πρασίνου..
Το πρασινο παρκακι της καρτ ποσταλ ειναι σημερα ενας ρυπαρος χωρος με ακαθαρσιες σκυλων , δημοσια ουρητηρια κλπ.
Ενώ τότε ε;;; Ούτε σκυλιά εχ….ζαν εκεί, ούτε άνθρωποι κατ…..σαν…. Άλλα χρόνια… Αθώα,, αγγελικά πλασμένα. Κοιμόμασταν και με τα κλειδιά στην πόρτα…. Το πάω σωστά;
ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΣ ΣΩΣΤΑ, ΜΗ ΓΕΝΙΚΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΥΠΕΡΒΑΛΕΙΣ.