Τα έργα υποδομής το ένα πίσω από το άλλο συνεχίζουν να αποκτούν «σάρκα και οστά». Οι ρυθμοί παραγωγής έργων συνεχίζουν να είναι μέγιστοι στο Δήμο μας. Μόνο τα έργα που προλαβαίνουν καταστροφές είναι έργα πνοής και όχι φυσικά έργα βιτρίνας.