Πολλοί αναρωτιούνται αν η “Ενότητα”, μετά τη συντριπτική ήττα που υπέστη στις εκλογές, που σηματοδοτεί και το αυτοδιοικητικό τέλος του επικεφαλής της κι απερχόμενου Δημάρχου Κοζάνης Λ. Μαλούτα, μπορεί να έχει συνέχεια. Κανείς δε μπορεί να είναι βέβαιος τι θα συμβεί, όμως βλέποντας τα πρόσωπα που εκλέγονται από την “Ενότητα” στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο αλλά ακόμη κι όσα θα συμμετείχαν στην περίπτωση που ο εν λόγω συνδυασμός κέρδιζε τις εκλογές, καταλαβαίνει, εύκολα, πως κανένα απ’ αυτά, για διαφόρους λόγους, σε κάθε περίπτωση, δεν έχει το πολιτικό βάρος να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες που, καταρχάς, θα μπορούσαν να διατηρήσουν συμπαγή αυτή τη μεγάλη ομάδα που δημιουργήθηκε, να εμπνεύσει “νέο κόσμο” ώστε να ενσωματωθεί σ’ αυτή (την ομάδα) αλλά και τέλος να δημιουργήσει προοπτική νίκης. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, η Ε. Κοϋμτζίδου που “έμεινε” με την πρωτιά, εκτός από τ΄ότι, όλα αυτά τα χρόνια, δε ξεχώρισε ούτε έβαλε την προσωπική της σφραγίδα της σε κάποιο από τα πόστα που υπηρέτησε, ταυτοχρόνως είναι κι ένα πρόσωπο που με το ιδιαίτερο ταμπεραμέντο της δημιούργησε αρκετές αντιπάθειες εντός των “τειχών”. Από την άλλη πλευρά κι ο Ζ. Μάρας του οποίου τ’ όνομα ψιθυρίστηκε  στην προσπάθεια – αγωνία κάποιων να βρουν έστω και κάποιον να αναλάβει τα “ηνία”, σ’ αυτή την πρώτη τετραετία συμμετοχής του στα κοινά, κινήθηκε σε επίπεδα κάτω του μετρίου, είχε, πέραν των αρμοδιοτήτων του, ελάχιστες, γενικότερες τοποθετήσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο κι εν κατακλείδι η παρουσία του κρίνεται “άνευρη” και δε δείχνει, να συγκεντρώνει ή έστω σε εκκολαπτόμενο βαθμό, στοιχεία, ενός ηγέτη.  Αν υπήρχε ο Κ. Κυριακίδης κι η Ν. Τουμπουλίδου σαφώς και τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, εκτός αν κάποιους από τους δύο (πολύ δύσκολο για τον πρώτο), επιστρέψει για να αναλάβει την “τύχη” της “Ενότητας”.

Η Χύτρα