Θα μπορούσε να ήταν μία αφήγηση ενός υγιεινού περιπάτου από το Βελβεντό προς το Τσοτύλι. Είναι όμως πολύ περισσότερα από έναν περίπατο. Είναι πρώτα και κύρια ένα αναπτυξιακό σχέδιο που απαντά στις διαχρονικές παθογένειες του συστήματος μη Κοζάνη και μη Δυτική Μακεδονία.
Όταν είναι πολύ ορατό το κενό σου, σε ένα περιβάλλον που σε προκαλεί καθημερινά, τότε είναι πολύ φυσιολογικό να πορεύεσαι με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή.
Η συγκεκριμένη διαδρομή έχει από όλα, τα πάντα. Αυτό που απουσιάζει είναι η εξυπνάδα των ανθρώπων και δη των εκπροσώπων των θεσμών και του πολιτικού προσωπικού διαχρονικά. Αλήθεια, αλήθειες που δεν αρέσουν σε πολλούς.
Θα προσκαλούσα τους Περιφερειακούς Θεσμούς, τις οικονομικές δυνάμεις της Περιφέρειας να επικεντρωθούν σε αυτόν τον αναπτυξιακό άξονα. Διαφορετικά η συζήτηση και οι εξαγγελίες για την ανάπτυξη της Περιφέρειας θα κινούνται ανάμεσα στον συνδικαλισμό, την ελεημοσύνη των επιδομάτων και την γραφειοκρατική τοπική ρουτίνα όταν δεν καθίστανται πληκτικές στην κωμικότητα και αναξιοπιστία τους.
Στον σχεδιασμό αυτόν μπορούν να διοχετευθούν πόροι – Ενωτικούς πόρους τους ονομάζω – αντί να καταναλώνονται σε μικρο έργα και μικρο ψευτομελέτες.
Οι υγιείς και δημιουργικές δυνάμεις της Περιφέρειας οφείλουν να στηρίξουν αυτήν την πρόταση, αυτό το σχέδιο. Μπορούν να το κάνουν με πολλούς τρόπους.
Αρκετές δεκαετίες και ευκαιρίες χάθηκαν περιφρονώντας τον τόπο και τις νέες γενιές.
Σημείωση: Τέτοιες διαδρομές – αναπτυξιακές – συναντάς και στους άλλους Νομούς της Δυτικής Μακεδονίας που η Ιστορία και Γεωγραφία τους προίκισε πλουσιοπάροχα.
Θεόφιλος Παπαδόπουλος
Δρέπανο, Μάρτιος 24
Την διαδρομή δεν βλέπουμε όμως…