Με λύρες και μοιρολόγια, παραδοσιακά ποντιακά εδέσματα που μοιράζονται μικρά παιδιά κι ενήλικες, τιμούν τις ψυχές των δικών τους ανθρώπων, που έφυγαν από τη ζωή.
Δεύτερη μέρα του Πάσχα, και σε χωριά με πληθυσμό ποντιακής καταγωγής, όπως στο Δρέπανο Κοζάνης, οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στα κοιμητήρια για να μεταφέρουν το Αναστάσιμο μήνυμα στους δικούς τους ανθρώπους, που πλέον δεν είναι κοντά τους.
Είναι ο εορτασμός της ημέρας των νεκρών, όπου οι συγγενείς των εκλιπόντων θα περιποιηθούν τους τάφους των δικών τους ανθρώπων, θα ανάψουν τα καντήλια με το Άγιο φως, θα αφήσουν τα κόκκινα αυγά και θα προσφέρουν εδέσματα στους παρευρισκομένους στη μνήμη τους.
Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της μετεγκατάστασης των Ποντίων, στα χωριά της Κοζάνης, τη δεύτερη μέρα του Πάσχα πραγματοποιείται το ταφικό έθιμο.
Η παράδοση θέλει τους ζωντανούς να επισκέπτονται τα μνήματα αυτή τη μέρα για να κάνουν Ανάσταση μαζί με τους νεκρούς τους, γιατί πιστεύουν ότι οι ψυχές τους μέχρι και την Πεντηκοστή ανεβαίνουν στη γη και τους νιώθουν δίπλα τους… Ακούγεται παράδοξο, όμως τα μνήματα αυτή τη μέρα λαμποκοπούν, είναι γιορτή…
Στο Δρέπανο Κοζάνης, με λουλούδια, με τσίπουρο, με κρασί και μεζέδες οι Δρεπανιώτες έστειλαν το ζωηφόρο μήνυμα της Ανάστασης παρέα με τους κεκοιμημένους τους… Με τους ήχους της λύρας να δίνουν ξεχωριστό τόνο και το τραγούδι του Παναγιώτη Θεοδωρίδη να αποτυπώνει το πνεύμα της ημέρας: “Δεύτερον μέραν τη Λαμπρής σα ταφία θα πάμε εντάμα με τ’ αποθαμέντ´ς Ανάστασην ευτάμε.”
ΕΡΤ Κοζάνης
