Πώς να δείτε τέσσερις λίμνες σε μια διαδρομή; Όσο πλησιάζουμε στην καρδιά του φθινοπώρου η ανάγκη για μια φθινοπωρινή απόδραση μέσα στην κιτρινοκόκκινη φυσική παλέτα γίνεται κάτι παραπάνω από επιτακτική. Και ποιος καλύτερος φθινοπωρινός προορισμός από τη Δυτική Μακεδονία και τον μαγευτικό λιμνόγυρο που γεμίζει τη ψυχή και το μάτι με τη συνεχή αλλαγή τοπίων και χρωμάτων;
Ξεκινώντας από τη λίμνη Βεγορίτιδα στα ανατολικά του Αμυνταίου, κατευθύνεστε δυτικότερα προς την ήσυχη και μικρή λίμνη Πετρών. Γνωστή για το μικρό χωριό του Άγιου Παντελεήμονα, η αρκετά μεγάλη λίμνη Βεγορίτιδα βρίσκεται στο μέσο ενός μαγευτικού -και κάπως σεληνιακού- τοπίου που αλλάζει χρώμα ανάλογα με κάθε εποχή του χρόνου δημιουργώντας ένα μοναδικό καρέ που συμπυκνώνει με τον πιο μινιμαλιστικό τρόπο την ατόφια φυσική ομορφιά κάθε φάσης του χρόνου.
Αν ο λαϊκός θρύλος ήθελε γενικά τις λίμνες και τα ποτάμια να επικοινωνούν μεταξύ τους, μην ξεχνάτε ότι αυτό είναι ο κανόνας στην Βεγορίτιδα και στη μικρή λίμνη των Πετρών. Οι δύο λίμνες ενώνονται τόσο υπέργεια όσο και υπόγεια με ένα δίκτυο καναλιών που διευκολύνει την ροή υδάτων από την μια λίμνη προς την άλλη και κάπως έτσι, η στάθμη των υδάτων των λιμνών διατηρείται σταθερή καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου.
Η λίμνη των Πετρών εξακολουθεί να αποτελεί ένα δυναμικό οικοσύστημα και πολύ περισσότερο, ένα μαγευτικό φυσικό τοπίο με μια ανεξήγητη φυσική μελαγχολία που απεικονίζεται με τον πιο γλαφυρό τρόπο σε κάθε φωτογραφία.
Αφήνοντας πίσω τους μικρούς γυμνούς ορεινούς όγκους που περιβάλλουν τις δύο λίμνες του Αμυνταίου, παίρνετε τον δρόμο που ενώνει Καστοριά και Αμύνταιο μέχρι να φτάσετε στο χωριό Πεδινό, όπου θα στρίψετε με προορισμό τα Βαλτόνερα και από εκεί κατευθείαν προς το Λιμνοχώρι. Ο μικρός οικισμός με το λιμνίσιο όνομα είναι ακριβώς δίπλα στην σχετικά αβαθή, μικρή και ατάραχη λίμνη Ζάζαρη. Με βάθος που αγγίζει τα τέσσερα μέτρα, η λίμνη Ζάζαρη βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Βέρνο και ανήκει κι αυτή στο ευρύτερο σύμπλεγμα των λιμνών της Δυτικής Μακεδονίας, ενώ επικοινωνεί υπογείως με την αδελφή-ψυχή λίμνη Χειμαδίτιδα που βρίσκεται μόλις ελάχιστα χιλιόμετρα παραδίπλα. Οι δύο λίμνες είναι προστατευόμενα οικοσυστήματα, καθώς φιλοξενούν σπάνια είδη, όπως η βαλτόπαπια που σίγουρα θα την δείτε να κόβει ανενόχλητη και περήφανη βόλτες στα ήρεμα νερά.
Από εκεί παίρνοντας τον δρόμο προς Αετό και έπειτα πάλι για Καστοριά, οδηγείτε μέσα σε μια κατάφυτη πλαγιά που κάθε φθινόπωρο γεμίζει με κάθε δυνατή αποχώρηση του καφέ, του κόκκινου και του πορτοκαλί χαρίζοντας σας ένα μοναδικό θέαμα που όμοιο του θα συναντήσετε μόνο στην Βάλια Κάλντα ή στο Καρπενήσι. Φτάνοντας στις κατηφορικές στροφές του όρους της Κλεισούρας, βλέπετε από μακριά την λίμνη Ορεστιάδα να ξεπροβάλλει στο βάθος του ορίζοντα. Η πασίγνωστη και γραφική λίμνη της Καστοριάς είναι η τελευταία στάση στη διαδρομή των λιμνών της Δυτικής Μακεδονίας και αποτελεί τόσο σημαντικό οικοσύστημα όσο και σημείο πολιτισμού με τεράστια λαογραφική αξία.
Αποτελώντας προστατευόμενη περιοχή Natura λόγω του μεγάλου αριθμού σπάνιων πτηνών και ψαριών, η λίμνη Ορεστιάδα είναι ένα σημαντικό οικοσύστημα που παρά την περιοδική περιβαλλοντική επιβάρυνση καταφέρνει να διατηρεί τον δυναμισμό και την ενεργητικότητά του. Μάλιστα, παλαιότερα η λίμνης της Καστοριάς πάγωνε για δεκαπέντε μέρες τον χρόνο κάθε χειμώνα με τους κατοίκους της πόλης και των γύρω χωριών να κατασκευάζουν αυτοσχέδια έλκηθρα, για να μετακινούνται πάνω στον χοντρό πάγο από την μια άκρη του λεκανοπεδίου στην άλλη. Αν και αυτή η βουκολική εικόνα σε μεγάλο βαθμό έχει χαθεί σήμερα, η λίμνη Ορεστίδα δημιουργεί ένα μαγικό τοπίο που κάθε στιγμή της ημέρας -με ή χωρίς ηλιοφάνεια- αξίζει να το ζήσετε, να το απαθανατίσετε και, το κυριότερο, να το νιώσετε.
Πηγή “https://www.travel.gr/experiences/travel/vegoritida-kastoria-mia-diadromi-me-a/”
